Imie i nazwisko: James Brian Hellwig
Ring name'y: Blade Runner Rock, Dingo Warrior, Jim "Justice" Hellwig, The Ultimate Warrior, Warrior
Wzrost zapowiadany przed walką: 6 ft 2 in (1.88 m)
Waga zapowiadana przed walką: 275 lb (125 kg)
Urodzony: 16 czerwca 1959 w Crawfordsville, Indiana
Zapowiadany z: Parts Unknown (jako The Ultimate Warrior); Queens, New York (jako The Dingo Warrior)
Trenowany przez: Bill Anderson, Rick Bassman, Red Bastien
Debiut: 28 listopada 1985
Ruch kończący: The Ultimate Splash (Running splash) poprzedzany zazwyczaj przez gorilla press drop
Theme song w WWE: "Unstable" - Jim Johnston
James Hellwig zadebiutował w 1987 na jednej z gali WWF Wrestling Challange. Szybko udało mu się przyciągnąć i skupić na sobie uwagę fanów dzięki bardzo dobrej sylwetce oraz jaskrawych malunkach na twarzy, które to stały się jego znakiem rozpoznawczym.
Debiut Ultimate Warriora : http://www.youtube.com/watch?v=LpJi1PZyhSE
Warrior podczas
kolejnych walk pokonywał swoich rywali w niespełna 30 sekundowych
walkach, pierwszym zawodnikiem, który pokonał Warriora był Rick Rude.
Hellwig odniósł pierwsze zwycięstwo na gali PPV a mianowicie na
Wrestlemanii 4 gdzie po kilku miesięcznym feudzie pokonał Herkulesa.
Dzięki rosnącej
popularności Ultimate Warrior zyskiwał coraz większą pozycje, podczas
pierwszego SummerSlam w historii w openerze gali pokonał on najdłużej
panującego mistrza interkontynentalnego Honky Tonky Man’a w zaledwie 27
sekund kończąc tym samym jego 454 dniowy reign i zdobywając oficjalnie
swój pierwszy singlowy tytuł.
Na Survivor Series jego team pokonał drużynę Honky Tonk Man’a a Warrior był ostatnim ocalałym.
Rok 1989 rozpoczął
od konfliktu z Rickiem Rudem o pas Interkontynentalny pierwszy raz w
ringu panowie spotkali się na RR a na Wrestlemanii 5 feud zakończył się
walką o tytuł gdzie przy pomocy Bobby’ego Heenan’a Rude pokonał
Wojownika w 10 minutowej walce.
Na Summerslam 1989
Warrior jednak odpłacił się swojemu rywalowi i odzyskał pas
Interkontynentalny. Podczas kolejnych miesięcy na rywala Warriora wyrósł
Andre The Giant, co doprowadziło do serii pojedynków, w których górował
Hellwig. Feud zakończył się walką 5 vs 5 na Survivor Series gdzie Andre
był pierwszym wyeliminowanym a Warrior doprowadził swój team do
zwycięstwa eliminując, jako ostatniego Arna Andersona.
Warrior po swoich
imponujących zwycięstwach stał się w oczach wielu możliwym następcą
Hulka Hogana. Po kilku konfrontacjach między innymi na Royal Rumble 1990
Warrior zdobył prawo do walki z Hulkiem na Wrestlemanii 6 a pojedynek
był promowany jako „The Ultimate Challenge” a dwa tytuły mistrzowskie
jakie wówczas posiadali zawodnicy stały na szali. Przy blisko 70
tysięcznej publiczności pokonał Hogana w niemal 30 minutowym pojedynku i
stał się pierwszym zawodnikiem, który pokonał Hogana na największej ze
scen.
Warrior zrzekł się
tytułu interkontynentalnego gdyż zabronione było posiadanie dwóch
tytułów mistrzowskich, następnie skutecznie stawał do obrony tytułu WWF z
takimi zawodnikami jak Haku Ted DiBiase, Mr Perfect oraz ostatecznie
udało mu się pokonać największego swojego rywala Ricka Rude’a na
Summerslam 1990 podczas matchu w stalowej klatce.
Na Royal Rumble
1991 Warrior stracił pas mistrzowski na rzecz Sgt. Slaughtera, który
odgrywał gimmick zdrajcy narodowego, irackiego generała. W walce
interweniowała Sensational Sheri, która nie była zadowolona z faktu, że
Warrior nie chciał dać Title Shota Macho Manowi, doprowadziło to jednak
do walki Savage’a vs Warrior na WrestleManii 7
Na szali w
pojedynku znalazły się obie kariery zawodników, walka trwała 20 minut a
zwycięsko z niej wyszedł Ultimate Warrior zmuszając Macho Mana do
„zakończenia’’ kariery
Stosunki Warriora z
McMahonem zaczęły się pogarszać i nie był on zadowolony z tego, że
zarabia mniej od Hogana i zażądał wypłacenia 600 tyś $ za walkę na WM 6.
Ostatecznie w lipcu Vince zgadza się zapłacić Warriorowi po to, aby
sprawdzić go na galę SummerSlam jednak po SS Warrior zostaje zawieszony a
on sam postanawia zrezygnować i odejść z federacji.
Warrior powrócił do
WWF w 1992 i dostał on program z Sycho Sidem a następnie z Papa Shango,
jednak po burzy, jaka w federacji nastąpiła po aferze sterydowej został
wyrzucony z WWF.
Hellwig do 1996
toczył walki w regionalnych federacjach, by ostatecznie powrócić na
jeszcze jedną krótką przygodę do WWF. Na Wrestlemanii 12 w niespełna
minutowym pojedynku pokonał Triple H znanego wówczas, jako Hunter Hearst
Helmsley.
Warrior następnie
stanął przed szansą zdobycia tytułu interkontynentalnego jednak walka z
Goldustem zakończyła się podwójnym wyliczeniem poza-ringowym. Warrior
następnie prowadził feud z Jerrym Lawlerem i DR. Isaac Yankenem. Warrior
wpadł jednak w kolejny konflikt z McMahonem, który to nie chciał dać
urlopu Warriorowi by ten mógł stawić się na pogrzeb ojca twierdząc, że
ten nie spotykał się z nim od niemal 10 lat. Warrior również uważał ze
McMahon nie podaje mu prawdziwej skuteczności sprzedaży jego gadżetów,
przez co ten otrzymuje za mały wpływ z ich sprzedaży.
W 1998 Warrior
podpisuje kontrakt z WCW oraz otrzymuje on kontrole prowadzenia swojej
postaci, Warrior promowany jest jako ten który może powstrzymać NWO
Warrior jednak tak naprawdę bierze udział w zaledwie 4 pojedynkach by
ostatecznie rozstać się z federacja Teda Turnera, następnie Warrior
zaczął udzielać wywiadów w którym twierdził ze sprowadzono go tylko po
to aby ten mógł podłożyć się Hoganowi za WM 6 . Ostatecznie Warrior
żegna się z wielkimi federacjami i zdarzają mu się występy w
regionalnych organizacjach.
Tytuły mistrzowskie:
2 x Mistrzostwo Interkontynentalne
1 x Mistrzostwo WWFNagrody:
PWI Comeback of the Year (1992)
PWI Feud of the Year (1991) vs. The Undertaker
PWI Match of the Year (1990) vs. Hulk Hogan - WrestleMania VI
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz