Stypulacja została wymyślona przez Ericka Bischoffa w 2002 roku.
3 razy w stawce był pojedynek o Championship Match na WrestleMani. 7 razy na szali był pas World Heavyweight Champioship, 4 razy WWE Championship i raz o ECW World Title.
W 2006 Chris Masters dnia którego odbywała się gala obchodził urodziny, lecz nie wygrał.
John Cena, HBK, Bobby Lashley, The Undertaker, Daniel Bryan i Jack Swagger wygrywali ten pojedynek w swoim debiucie.
Randy Orton wziął udział w 5 walkach Elimination Chamber i żadnego nie wygrał, tuż za nim jest Big Show i Kane, którzy mają na koncie 4 porażki i brak zwycięstw.
John Cena, Edge, CM Punk, Daniel Bryan i Triple H jako jedyni obronili pasy mistrzowskie w Elimination Chamber Matchu.
Licząc wszystkie eliminacje w całej historii to było ich aż 82 razy.
Najwięcej występów w komorze miał Chris Jericho, było ich osiem.
Najwięcej zwycięstw w tej stypulacji to 4, wynik należy do Triple Ha.
Najkrócej w Elimination Chamber Matchu był Kevin Nash, który został wyeliminowany po 2 minutach i 5 sekundach. Sytuacja miała miejsce na SummerSlam w 2003 roku.
Najszczęśliwszym numerem w wejściu jest numer 5.
Najdłużej w jednym Elimination Chamber Matchu był Triple H, ponieważ aż 39 minut i 20 sekund. Najdłużej jako zwycięzca był CM Punk, który spędził w komorze 32 minuty i 39 sekund.
Najwięcej eliminacji w jednym meczu miał Goldberg, Undertaker oraz Carlito, którzy wyeliminowali po trzech zawodników. Warto wspomnieć, że obaj w swoich meczach zostali wyeliminowani przez zwycięzców.
Pierwszy zawodnik wygrywał 4 razy, drugi ani razu, trzeci tylko raz, czwarty 2 razy, piąty 5 razy i szósty 3 razy.
Statystyki zawodników w Elimination Chamber Matchu (zwycięstwa-porażki):
Batista 0-2
Big Daddy V 0-1
Big Show 0-4
Booker T 0-1
Carlito 0-1
Chris Benoit 0-1
Chris Jericho 1-7
Chris Masters 0-1
CM Punk 1-3
Cody Rhodes 0-1
Daniel Bryan 1-1
Dolph Ziggler 0-1
Drew McIntyre 0-1
Edge 2-2
Finlay 0-1
Goldberg 0-1
Great Khali 0-2
Hardcore Holly 0-1
Jack Swagger 1-0
JBL 0-1
Jeff Hardy 0-2
John Cena 3-1
John Morrison 0-2
Kane 0-5
Kevin Nash 0-1
Kofi Kingston 0-2
Kurt Angle 0-1
Lashley 1-0
Mike Knox 0-1
Mark Henry 0-1
Miz 0-1
MVP 0-1
R-Truth 0-3
Randy Orton 0-5
Rey Mysterio 0-3
Rob Van Dam 0-2
Santino Marella 0-1
Shawn Michaels 1-3
Sheamus 0-2
Ted DiBiase 0-1
Test 0-1
Triple H 4-2
Umaga 0-1
Undertaker 1-2
Vladimir Kozlov 0-1
Wade Barrett 0-2
Klatka ma 2 kilometry łańcuchów, jej wysokość wynosi aż 16 metrów i waży ponad 10 ton. Samo WWE twierdzi, że na skonstruowanie takiej klatki przeznaczyli około pół miliona dolarów.
Pierwszy Elimination Chamber Match odbył się podczas Survivor Series w 2002 roku. Wygrał wtedy Shawn Michaels, który został nowym mistrzem wagi ciężkiej.
Shawn Michaels i Chris Jericho rozpoczęli ten pojedynek dwukrotnie (2003 i 2008 RAW).
Pojedynek Elimination Chamber odbywał się aż 16 razy.
Zwycięzcy Elimination Chamber Matchów:
Elimination Chamber I: Shawn Michaels
Elimination Chamber II: Triple H
Elimination Chamber III: Triple H
Elimination Chamber IV: John Cena
Elimination Chamber V: Bobby Lashley
Elimination Chamber VI: Undertaker
Elimination Chamber VII: Triple H
Elimination Chamber VIII: Triple H
Elimination Chamber IX: Edge
Elimination Chamber X: John Cena
Elimination Chamber XI: Chris Jericho
Elimination Chamber XII: John Cena
Elimination Chamber XIII: Edge
Elimination Chamber XIV: CM Punk
Elimination Chamber XV: Daniel Bryan
Elimination Chamber XVI: Jack Swagger
Edge to jedyny zawodnik, który wziął udział w dwóch Elimination Chamber Matchach tego samego wieczoru. Był to rok 2009, pierw Edge przegrał pojedynek o WWE Championship, a potem zaatakował Kofiego Kingstona i zajął jego miejsce w walce o World Heavyweight Championship i zdobył go.
Tylko na SummerSlam w 2003 roku odstęp wejść zawodników wynosił tylko 3 minuty.
John Cena dwukrotnie stracił pas WWE po wygraniu w Elimination Chamber Matchu. Na New Years Revolution w 2006 Edge wykorzystał na nim walizkę, natomiast na gali Elimination Chamber w 2010 roku stracił tytuł na rzecz Batisty. Co ciekawe te dwie decyzje ogłosił sam Vince McMahon.
Shawn Michaels to jedyny zawodnik, który wziął udział w Elimination Chamber Matchu jako wrestler i sędzia.
W 2010 roku podczas wejścia Undertaker został poparzony swoim standardowym pyro, co zawsze ma przy wejściu, ponieważ w nieodpowiednim momencie tam się znalazł.
W 2011 roku Dolph Ziggler został ‚zwolniony’ i jego miejsce w pojedynku zajął Big Show.
Zasady pojedynku:
1. W pojedynku bierze udział 6 zawodników.
2. Walka rozpoczyna się od dwóch zawodników w ringu i czterech zamkniętych w komorach.
3. Co pięć minut wychodzi do ringu losowo wybrany zawodnik.
4. Zawodnik może być wyeliminowany przez pinfall lub submission.
5. Ostatni zawodnik wygrywa pojedynek.
Tylko dwóch zawodników doznało poważnych kontuzji w tej stypulacji, był to Triple H oraz Sheamus. Hunter doznał kontuzji po Frog Splashu od Rob’a Van Dama w 2002 roku, a Celtycki Wojownik w 2010 roku.
W Elimination Chamber Matchu wzięło udział 45 różnych zawodników.
6 razy walka Elimination Chamber odbywała się na gali o takiej samej nazwie, 4 razy na No Way Out, raz na December to Dismember, 2 razy na New Years Revolution i po razie na SummerSlam i Survivor Series.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz